New Adventure!

Dit is mijn 3e dag in New York. Vrijdag begon de dag heel vroeg voor ons, ik ben thuis samen met pap en mam ‘s ochtends om 4 uur aangereden. Onderweg hebben we Matty en Yick opgehaald en doorgereden naar Brussel. Om daar op het vliegtuig te stappen richting Geneve. Na een lange rit eindelijk aangekomen in Brussel, de koffers afgegeven en doorgelopen naar de douane. Iets daarvoor afscheid genomen van iedereen en samen met Laura verder gegaan. In Brussel ging het heel soepel en we zaten zo in het vliegtuig. Helaas had het vliegtuig 40 minuten vertraging, doordat het luchtverkeer in Geneve te druk was. Laura en ik waren een beetje aan het stressen omdat we wisten dat we niet zo lang hadden om over te stappen in Geneve. Uiteindelijk kwamen we erachter dat de Gate in Geneve om kwart voor 11 open ging en om kwart voor 12 zou het vliegtuig vertrekken. Toen we in Geneve aankwamen hebben we even rustig gewacht tot het vliegtuig wat rustiger was omdat we onze handbagage een stuk achter ons moesten pakken. In Geneve meteen doorgelopen naar de gate en opnieuw door de douane. Toen kwamen we precies om kwart voor 12 bij de gate aan en konden heel snel het vliegtuig in. Het vliegtuig was echt onwijs groot. Dit was mijn eerste keer dat ik zo’n lange vlucht had, dus dit was al een nieuwe ervaring. Iedereen had een eigen tv’tje voor zijn stoel waar je Films en Series kon kijken, muziek kon luisteren en spelletjes kon spelen met een afstandsbediening die in je leuning zat, en je er ook uit kon halen. Tijdens de vlucht kregen we regelmatig wat te drinken aangeboden en een maaltijd met zo nu en dan een snack. De vlucht duurde in totaal 10 uur, van Brussel naar New York. Eenmaal aangekomen bij JFK Airport moesten we een aantal dingen regelen. We moesten onze baas bellen dat we er waren en het bedrijf waar we ons appartement hadden gehuurd. Het bellen was al een probleempje, want Laura was de enige die al een Amerikaanse SIM-kaart had. Laura had proberen te bellen maar kwam erachter dat er nog geen geld op haar kaartje stond. We dachten dat daar wel ergens telefoons stonden waar we mee konden bellen en gingen het even vragen, het bleek niet zo te zijn dus had ik maar een SIM-kaart gekocht op het vliegveld, die moest ik toch nog een hebben. Daarmee hadden we geprobeerd te bellen maar dat ging ook niet zo soepel. Doordat het op het vliegveld te druk was konden we moeilijk telefoneren. We hadden naar de moeder van Laura gebeld en die heeft vanuit Nederland een taxi geregeld om ons naar het bedrijf te brengen. Daarna hadden we Sanford, onze baas, nog een paar keer proberen te bellen maar zonder succes. Eenmaal bij het bedrijf moesten we even wachten op een werknemer die ons binnen liet en konden we de sleutel ophalen. Daar vertelde Dan, de werknemer, ons ook dat er nog een andere huurder in ons appartement zou zitten voor 2 nachten maar die zou op de bank slapen. We waren rond kwart voor 3 geland ‘s middags en kwamen om 9 uur eindelijk in ons appartement aan. De andere huurder was niet thuis dus heeft Laura Sanford gebeld en die vroeg of we zo snel mogelijk naar het bedrijf zouden willen komen. Laura en ik gingen naar de metro en kochten daar een kaartje, Toen waren we nog bij een verkeerde stop uitgestapt en moesten we opnieuw een kaartje kopen. Omdat ons bedrijf gevestigd is op Times Square besloten we nog even snel daar doorheen te lopen. Het was allemaal onwijs groot en er liepen allerlei mensen rond. Bij ons bedrijf aangekomen kregen we een snelle rondleiding door de kleine ruimte, en al meteen een boek die we dat weekend moesten lezen. Daarna hebben we samen met Sanford en een andere collega een broodje gegeten bij een Vietnamees restaurantje. Nog geen 10 minuten nadat we weer in ons appartement waren kwam de andere huurder thuis. Hij heette Marvin en was heel aardig, bood vaak zijn excuses aan dat het zo liep en vertelde dat het bedrijf van het appartement nogal rommelig en druk was, wat we al wel gemerkt hadden toen we de sleutel op kwamen halen. De eerste nacht zonder dekbedovertrek geslapen omdat het te laat was en we te moe waren van de dag om nog iets te halen.

De dag erna liet Marvin ons de beste en goedkoopste supermarkt zien in de buurt en heeft samen met ons wat boodschappen gehaald. ‘s Middags hebben Laura en ik de metro gepakt naar Brooklyn, onderweg uitgestapt bij Central Park en daar een klein stukje doorheen gelopen. God wat is dat een groot park, we hebben er maar even doorheen gelopen en waren al bijna meteen de weg kwijt. We zijn toen langs het park afgelopen om de metro weer te vinden. Toen we bij target aankwamen hebben we daar dekbedovertrek en een waterkoker gekocht. Toen we weer thuis waren hebben we bij een soort shoarma tent een lunch box gehaald en hebben die thuis opgegeten. Kleine tegenvaller weer, Laura en ik hadden onze slaapkamerdeur op slot gedaan, maar Marvin had nog de sleutel van mijn kamer bij zich, en hij was weer niet thuis omdat dit zijn laatste avond was. Toen hebben we maar wat muziek geluisterd en gekaart en Laura was aan haar boek begonnen, mijn boek lag in mijn kamer dus daar kon ik niet bij. Rond half 2 kwam Marvin thuis. Hij bood weer zijn excuses aan en kon natuurlijk niet weten dat wij de sleutel niet hadden gekregen.

Vandaag hebben we allebei n stuk gelezen van het boek, ‘s Middags zijn we op aanrader van Marvin naar een soort Etos geweest om wat shampoo te halen. En nog even langs de supermarkt. Daarna weer n stuk gelezen en we gaan zo na het avondeten naar een park vlak bij ons appartement om daar verder te lezen.

 

Groetjes uit New York en bedankt voor het lezen!